بررسی فلوئورسانس بعضی از مشتقات کومارین (اسکولتین و اسکوپولتین) در حضور بعضی از یون های لانتانیدی ( ...،eu+3، tb+3)، برخی از آمینواسیدها (آرژینین، گلوتامیک اسید،...) و در حلال های مختلف (استونیتریل، متانول،...)

در این تحقیق برهمکنش اسکولتین و اسکوپولتین با یون های لانتانید و ثابت تشکیل کمپلکس های حاصله توسط روش اسپکتروفلورومتری مورد مطالعه قرار گرفت، طیف های فلوئورسانس هر یک از ترکیبات اسکولتین و اسکوپولتین در حضور هر یک از یون های لانتانید با برانگیختن در طول موج370 نانومتر بدست آمد. طیف های حاصل از محلول های اسکولتین حاوی یون های لانتانید شدت کمتری را در ناحیه390 تا 590 نانومتر در مقایسه با محلول حاوی اسکولتین تنها نشان داد در صورتی که با استفاده از همین روش هیچ برهمکنشی بین اسکوپولتین و یون های لانتانید مشاهده نشد، ثابت خاموشی برهمکنش اسکولتین و یون های لانتانید توسط معادله اشترن- ولمر محاسبه شد. ثابت تشکیل هم با استفاده از برنامه datan بدست آمد و نتایج نشان دادند که بیشترین برهمکنش اسکولتین با یون eu3+ است واسکولتین نسبت به این یون گزینش پذیرتر عمل می کند. مطالعات محاسباتی نیز روی کمپلکس eu3+ و اسکولتین برای تشخیص سایت فعال وتخمین انرژی برهمکنش انجام شد. برخی آمینواسیدها نیز سبب تغییر در شدت و موقعیت طیف های جذبی و نشری اسکولتین شدند، آمینواسیدهای حاوی گروه عاملی آمین در زنجیره r، مانند آرژینین و لایزین سبب افزایش شدت فلورسانس و جابجایی باثوکرومیک در طیف جذبی اسکولتین شدند در حالی که آمینواسیدهای حاوی گروه کربوکسیل در زنجیره جانبی سبب کاهش شدت فلوئورسانس و مقداری جابجایی هیپسوکرومیک گشتند. حلالها نیز بسته به خصوصیاتشان سبب تغییر در شدت، موقعیت و شکل طیف های جذبی و نشری ترکیبات می شوند. رابطه بین اختلاف سطوح انرژی اسکولتین و پارامترهای قطبیت حلال مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای قطبیت حلال در تعیین مکانیسم برهمکنش شناساگر و حلال به کار می روند.همبستگی سولواتوکرومیک نیز برای برآورد ممان دو قطبی حالات پایه (?g) و برانگیخته (?e) مورد استفاده قرار گرفت. همچنین تغییر در ممان دوقطبی (??) از روش جابجایی سولواتوکرومیک مورد بررسی قرار گرفت.